ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ: «ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ Muppet Stayman, Ripstra, Two Step Ogust, Mathe Asking Bids και Cleopatra»

«Εγώ δεν παίζω συμβάσεις… μόνο φυσικό μπριτζ!»

Αυτή είναι μια από τις ατάκες που χρησιμοποιούν πολλοί παίκτες που προσπαθούν να παρακάμψουν τη μελέτη της γλώσσας του μπριτζ, πιστεύοντας πως «θα τα βρούμε… πες εσύ το χρώμα σου!»

Ποιος είπε ότι το φυσικό μπριτζ δεν γεννάει την ανάγκη των συμβάσεων;

Το 4^ο χρώμα, είναι η 1^η «φυσική σύμβαση» που γεννιέται αναγκαστικά στην προσπάθεια να δημιουργηθεί forcing tempo στην αγορά.

Το transfer είναι επίσης μια «φυσική σύμβαση» που γεννήθηκε για να δώσει μια αναπνοή (ένα tempo) στον απαντώντα να περιγράψει δίχρωμα χέρια και όχι όπως κακώς φημολογείται «για να παίζει το χέρι ο δυνατός»! Θυμηθείτε ότι στο «φυσικό μπριτζ», αν κάποιος κρατούσε: ♠AQ10xx, ♥-, ♦QJx, ♣KQ1065 ήταν αδύνατο να αγοράσει εγκαίρως τα 2 μαύρα 5φυλλα χρώματά του, να βρει φιτ και μετά να ελέγξει αν το σικάν κούπα του ταιριάζει στο 1ΧΑ άνοιγμα του συμπαίκτη του!

Ενώ οι συμβάσεις, γεννήθηκαν για να αναπληρώσουν κενά του φυσικού μπριτζ και να ενισχύσουν τη γλώσσα της αγοράς, μερικοί παίκτες πέρασαν άθελά τους στο άλλο άκρο. Ερωτεύτηκαν τις συμβάσεις και αμέλησαν να μάθουν τη βάση της φυσικής αγοράς.

Έτσι, ενώ γνωρίζουν τη σύμβαση «Ναπολέοντας», δε γνωρίζουν την επαναδήλωση του ανοίξαντος. Επίσης, χρησιμοποιούν άσχετες μεταξύ τους συμβάσεις που η μία αναιρεί την άλλη…

Σαν να προσπαθούν να βιδώσουν μια βίδα με ένα σφυρί!

Το σωστό είναι το κάθε ζευγάρι, να επιλέξει τις συμβάσεις-εργαλεία που ταιριάζουν στο αγοραστικό σύστημα που παίζει, κοιτώντας να καλύπτει τις βασικές ανάγκες της αγοράς (διαχωρισμός forcing, limit και signoff αγορών) σε καθημερινές περιπτώσεις. Όσο πιο δεμένο είναι ένα ζευγάρι και όσο πιο υψηλούς στόχους έχει, επιλέγει εξτρά συμβάσεις στην αγορά αλλά κυρίως στην άμυνα.

Έτσι λοιπόν, ενώ όλοι γνωρίζουν τα παραπάνω, συναντάμε την παρακάτω αγορά συχνά στα τραπέζια:

Ε λοιπόν η εξήγηση «έχει πόντους» είναι απλά «out of the bridge», κοινώς ΔΕΝ είναι εξήγηση!

Όταν η αγορά φτάνει στη 2^η αγορά του απαντώντος (4^η κίνηση του άξονα), οι παίκτες πρέπει να είναι σε θέση να εξηγήσουν αν πάνε για μανς (game forcing), αν προσπαθούν να φτάσουν οριακά στη μανς (limit) ή αν φρενάρουν αδύνατοι. Επίσης πρέπει να γνωρίζουν τη σημασία των αγορών ως προς την κατανομή και το «Πόσοι πολλοί είναι αυτοί οι πόντοι που είπε ο Πινόκιο ότι έχει ο Γρύλλος».

Υπάρχει βέβαια και μια πιο αφοπλιστική απάντηση που δίνουν μερικοί στο τραπέζι όταν καλούνται να εξηγήσουν τη σημασία μιας αγοράς: ΔΕΝ ΞΕΡΩ, δεν έχουμε συνεννοηθεί. Αυτή η απάντηση δεν υπάρχει στα τουρνουά όπεν και αν ποτέ κάποιος τη δώσει, τότε θα πρόκειται για μια σπάνια αγορά (όχι καθημερινή περίπτωση).

Τέλος μερικοί επιλέγουν καλύτερη λύση για να γλιτώσουν από τις βασικές συμβάσεις και να ξέρουν πάντα αν «έχουν πόντους»: Το χαμόγελο και τη σκέψη. 

Αν δε καταλάβατε θυμηθείτε την απαγορευμένη σύμβαση του Ζαβολιάρη που χρησιμοποιούν αρκετοί:

Άλμα με χαμόγελο = Πάμε για μανς

Άλμα με σκέψη = Σου κάνω πρόταση για μανς (συμβαίνει και με 5-5 και 9π)

Στη συνέχεια ο Mr. Zavoliaris (ο γνωστός πίσσα και πούπουλα), που έχει κλωτσήσει και με το ποδαράκι του κάτω από το τραπέζι το συμπαίκτη του, αγανακτεί αν δεχθεί πολλές ερωτήσεις και θιγμένος απαντά: «Εγώ δεν είμαι τόσο καλός παίκτης όσο εσύ να ξέρω συμβάσεις. Παίζω φυσικό μπριτζ»

Εσείς θέλετε να παίζετε τη σύμβαση του Ζαβολιάρη με το συμπαίκτη σας;…

Η απάντηση είναι όχι!

Επιλέξτε μεταξύ πληθώρας forcing εργαλείων του απαντώντος, ένα και χρησιμοποιήστε το με το συμπαίκτη σας!

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται το Checkback Stayman, το New Minor Forcing και τα τελευταία 5 χρόνια (πολύ περισσότερα στο εξωτερικό) μια μοντέρνα έκδοση το 2way Checkback.